Ο φετιχισμός της "μή βίας"

Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε οι ανακοίνώση μιάς μερίδας "συντρόφων" της άκρας αριστεράς αλλά και του αναρχικού χώρου σχετικά με τη βία.
Τις ανακονώσεις αυτές μπορειτε να τις βρείτε στην εφημερίδα "ποντίκι" φύλλο 1535, αλλά και εδώ: http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=133240#133240
---------

"Για τον κ. Ντίρινγκ, η βία είναι το απόλυτο κακό και η πρώτη πράξη βίας είναι γι' αυτόν, το προπατορικό αμάρτημα. Ολόκληρη η περιγραφή του, η σχετική με τη βία, είναι μια ιερεμιάδα για τον τρόπο με τον οποίο όλη η ως τώρα ιστορία έχει μολυνθεί από το προπατορικό αμάρτημα, για την επονείδιστη διαστροφή όλων των φυσικών και κοινωνικών νόμων, από τούτη τη διαβολική δύναμη, τη βία.

Το ότι όμως η βία παίζει και έναν άλλο ρόλο στην ιστορία, έναν επαναστατικό προοδευτικό ρόλο, το ότι δηλαδή, σύμφωνα με τα λόγια του Μαρξ, είναι η μαμή, που από κάθε παλιά κοινωνία, ξεγεννά μια καινούρια κοινωνία, το ότι αποτελεί το όργανο με το οποίο επιβάλλεται η κοινωνική εξέλιξη και σπάζει τις αποστεωμένες, τις νεκρές πολιτικές μορφές γι' όλα αυτά δε λέει ούτε λέξη ο κ. Ντίρινγκ. Μόνο αναστενάζοντας και βογκώντας, παραδέχεται πως ίσως, για να ανατραπεί το οικονομικό σύστημα της εκμετάλλευσης, μπορεί να χρειαστεί δυστυχώς η βία! Γιατί κάθε χρήση βίας, διαφθείρει εκείνον που τη χρησιμοποιεί. Και όλα αυτά λέγονται, παρά τη μεγάλη ηθική και πνευματική ανύψωση που επέφεραν όλες οι νικηφόρες επαναστάσεις.

Και όλα αυτά λέγονται στη Γερμανία, όπου μια εξέγερση, στην οποία θα μετείχε ο λαός, θα είχε το λιγότερο σαν αποτέλεσμα να ξεριζώσει τη δουλοφροσύνη, που έχει φωλιάσει στην εθνική συνείδηση, ύστερα από την ταπείνωση του τριακονταετούς πολέμου.

Και αυτό το άτονο, το ξεζουμισμένο και πλαδαρό κήρυγμα, έχει την αξίωση να επιβληθεί στο πιο επαναστατικό κόμμα που γνώρισε η ιστορία."
Φρίντριχ Ένγκελς


Στο απόσπασμα αυτό,βλέπουμε καθαρά, ότι ο Ενγκελς θεωρεί τη βία, όχι ως αναγκαίο κακό όπως ενδεχομένως μπορεί να τη βλέπουν ορισμένοι "σύντροφοι" αλλά και ως απαραίτητη προυπόθεση ηθικής ανάτασης του έθνους (συγκεκριμένα του Γερμανικού) έτσι ώστε να ξεριζωθεί η ηττοπάθεια και δουλοπρέπεια.Εάν αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί "φετιχισμός" τότε ο Ενγκελς δεν ήταν παρά φετιχιστής....

Ο Μάρξ στο Κομμουνιστικό μανιφέστο δηλώνει ξεκάθαρα:
"Οι κομουνιστές δεν καταδέχονται να κρύψουν τις απόψεις τους και τις βλέψεις τους.
Δηλώνουν, λοιπόν, ανοιχτά ότι ο σκοπός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης."

Φαντάζομαι πως είναι ανώφελο να εξηγήσουμε/εξηγήσω σε μαρξιστές γιατί ο Μάρξ γράφει κάτι τέτοιο, πώς και γιατί δηλαδή οι κυρίαρχες τάξεις δε πρόκειται ποτέ να παραδώθούν ειρηνικά, πως και γιατί το προλεταριάτο θα πρέπει να εφαρμόσει μαζική αμείλικτη τρομοκρατία εναντίον της αστικής τάξης.

------

Και ενώ λοιπόν (όπως έδειξαν τα δεκεμβριανά) σημαντικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας ριζοσπαστικοποιούνται, βλέπω κομμάτια της άκρας αριστεράς ή του αναρχικού χώρου αντίθετα προς τη κοινωνία την οποία υποτίθεται θέλουν να πλησιάσουν,να συντηρητικοποιούνται, καταφεύγοντας σε λογικές "μή βίας" .

Αυτή τη συντηρητικοποίηση που ουσιαστικά σημαίνει επιστροφή στον πασιφισμό και τη σοσιαλο-δημοκρατία, τη βαπτίζουν "νέα προσπάθεια για να πλησιάσουμε τη κοινωνία"Εδω δηλαδή έχουμε ξεκάθαρη παραχάραξη της πραγματικότητας και της αλήθειας.

Και ποιά είναι τα όπλα του προλεταριάτου ωφείλει να αναλογιστεί κανείς?
Τα μοναδικά όπλα της ελευθεριακής συνείδησης είναι "οι ιδέες" μας λένε οι "σύντροφοι"!!!
Οι σύντροφοι βέβαια,ξεχνούν, ότι ο κόσμος δεν αλλάζει ούτε με ιδέες, ούτε με ευχολόγια.Και όταν βέβαια αυτά τα γραπτά γράφονται κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης ή λίγο μετά από αυτήν, έ τότε δε διαφέρουν από τα λόγια των παπάδων (βλ. τον αρχιεπίσκοπο, ακριβώς αυτά είπε, ότι έχουν δίκιο τα παιδιά, αλλά όχι προσφυγή στη βία...)

Οι "σύντροφοι" αυτοί, καλούν το κίνημα να ξεκόψει από την επαναστατική παράδοση και τους καλούν να εφευρουν νέες ιδέες.ΕΓΩ ΠΡΟΚΑΛΩ ΤΟΝ ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΕΦΕΥΡΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΙΔΕΑ!!!!Είναι όλες γραμμένες και ξαναγραμμένες, ειδικότερα αυτές που αναφέρονται στη "μή βία"....

Και ενω ορισμένοι "σύντροφοι" εξεγείρονται όταν εκβιαστκά τους τίθεται το δίλλημα "ή με τις βιτρίνες ή με το κράτος" (και απαντούν χωρίς αιδώ με κανέναν από τους δύο!) επαναλαμβάνουν αυτό ακιβώς που λένε όλοι οι αισχροί απολογητές του συστήματος,ταυτίζοντας τη βία των καταπιεσμένων με την βία των καταπιεστών. (μας θεωρούν για μαλάκες δηλαδή) .Με άλλα λόγια έχουμε την αποθέωση του λακεδισμού.

Να πως απαντούσε ο ιδρυτής του Κόκκινου Στρατού σε όλους αυτούς :
"ας μην τολ­μή­σουν οι κα­τά­πτυ­στοι ευ­νού­χοι να μας πουν ό­τι έ­νας δου­λο­κτή­της, που με την πο­νη­ριά και τη βί­α κρα­τά­ει έ­ναν δού­λο α­λυ­σο­δε­μέ­νο, και έ­νας δού­λος, που με την πο­νη­ριά ή τη βί­α σπά­ζει τις α­λυ­σί­δες του, μπο­ρεί να εί­ναι ί­σοι μπρο­στά σε έ­να δι­κα­στή­ριο η­θι­κής"

Αλλά οι "σύντροφοι" αυτοί το πάνε πιο μακριά ακόμα, παραχαράσοντας συνειδήτά.
Εχουν το θράσος -διότι περί θράσους πρόκειται- ταυτόχρονα με τα ηθικολογικά παπαδίστικα κυρήγματά και εκκλήσεις για "μή βία", να αναφέρονται στους νεκρούς αναρχικούς του Σικάγο,στους νεκρούς αναρχικούς
που επέσαν μαχόμενοι τον ισπανικό φασισμό και σε πολλούς άλλους που έπεσαν με το όπλο στο χέρι για να υπερασπίσουν τις ιδέες τους αλλά και να αλλάξουν το κόσμο.
Θα υπενθυμίσω στυς "συντρόφους" αυτούς του χριστιανικού ευαγγελίου που θα ήταν καταλληλότεροι για ιεχωβάδες και όχι για επαναστάτες κομμουνιστές ή αναρχικοί, ότι τους νεκρούς δε τους τιμάς με ιδέες, με λόγια, επικείδιους στα νεκροταφεία και περισπούδαστα πανεπιστημιακά συγγράματα, αλλά με τη συνέχειση του έργου τους.

ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ "τη σκανδάλη,την ενέδρα, την αυτοδικία,την εκδίκηση καί τη μυρωδιά τού θανάτου,τον εμφυλίο καί το μίσος..."

Αφού εντελώς ξεδιάντροπα ταυτίζουν όλα τα παραπάνω φτάνουν μέχρι και το σημείο να αρνηθουν τον εμφύλιο πόλεμο -ενώ ήδη εχουν αναφερθεί σε παραδείγματα συντρόφων που πεθαναν σε αυτόν ακριβώς τον εμφύλιο που τάχα δεν είναι η "φωνή του κινήματος".
Αξίζει να προσέξει κανείς εδώ τη γελοία θέση που υπονοείται, ότι δηλαδή μέσα από τα πλαίσια της κοινωνικής ειρήνης και εθνικής ενότητας!!!(?), ως δια μαγείας, θα ξεπηδήσει η μελλοντική ελεύθερη κοινωνία που ευαγγελίζονται!

Όλο αυτό το σάπιο συνοθύλευμα από ειρηνιστικές και ηττοπαθείς συμβουλές...το ντύνουν με τη σωστή θέση οτι "τό κύριο καί σοβαρό όμως πρόβλημα γιά τό κίνημα είναι νά παραμερίσει τήν εσωστρεφειά του,τήν αδιαλλαξία,τά στερεοτυπά του,τίς "σφραγίδες" καί τά "μαγαζιά" του καί νά ανοίξει ξανά τούς "κλειστούς χώρους" σέ όλα τά κοινωνικά στρώματα πού σαπίζουν απελπισμένα στό πέλαγος τής βαρβαρότητας"
Σκοπίμως ξεχνούν όμως οτι με το παραπάνω απόσπασμα μπορεί να συμφωνήσει ο οποιοσδήποτε κομμουνιστής ή αναρχικός ανεξάρτητα από τη θέση του υπέρ της βίας ή όχι.
Αρα τι εξυπηρετεί και γιατί το αναφέρουν έτσι ξεκάρφωτα στη προβληματική που αναπτύσουν για τη βία?

Μας λένε πως η βία των εξεγερμένων προκαλεί την αντίδραση του κράτους και πως δε πρέπει να καταφευγουμε σε αυτή δίοτι επιφέρει τα αντίθετα απο τα αναμενόμενα αποτελέσματα! Στη λογική της δράσης-αντίδρασης ξεχνούν πως η πρωταρχική βία είναι αυτή του κράτους και πως σε καμια περίπτωση δε μπορείς να ζητάς απάθεια ή απραξία με τη λογική να μη προκαλέσεις! Διότι Θα τους πω, πως τα ίδια λέγαν και οι ταγματασφαλίτες κατα τη διαρκεια της γερμανικής κατοχής ότι η δράση των αντάρτικων αντιστασιακών οργανώσεων προκαλούσε την εγδίκηση των γερμανών άρα ήταν λάθος η προσφυγή στα όπλα.Η εγδίκηση των Γερμανών βέβαια, στη δικιά μας περίπτωση αντικαθίσταται από την εγδίκηση του κράτους...

Σε κάθε περίπτωση ο φετιχισμός της "μη βίας" είναι χίλιες δυο φορές πιό επικίνδυνος, αφού επαναφέρει με ύπουλο και δήθεν πρωτοποριακό τρόπο τις παλαιές πεθαμένες και σάπιες λογικές της σοσιαλοδημοκρατίας που τόσο πολέμησαν οι Μάρξ-Ενγκελς-Λένιν(αλλά και ο Μπακούνιν) πρίν από 200 χρόνια!!!!

Εφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος φίλος και σύντροφος Γιώργος Γκουντούνας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2009

Έφυγε σήμερα, 26 Ιανουαρίου, από κοντά μας νωρίς, σε ηλικία 52 ετών ο αγαπημένος φίλος και σύντροφος Γιώργος Γκουντούνας, δικηγόρος, από πνευμονική ίνωση.

Μαθητής ακόμα εντάσσεται στην ΠΑΜΚ και γίνεται μέλος του πρώτου γραφείου της. Κατόπιν ως φοιτητής, μέλος του Δ.Σ. του Μαθηματικού της Πάτρας το 1976 - 1978 και ηγέτης της ΠΑΣΠ Πάτρας, πρωτοστάτησε ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των καταλήψεων του 1978 για την ανατροπή του αντιεκπαιδευτικού νόμου 815 που αποσύρθηκε μετά από μεγαλειώδεις αγώνες του φοιτητικού κινήματος.

Mε όλες του τις δυνάμεις προσπάθησε να αποτρέψει την από τότε διαφαινόμενη απομάκρυνση του ΠΑΣΟΚ από τις αρχικές ριζοσπαστικές θέσεις του με αποτέλεσμα να διαγραφεί «ως αριστεριστής», «τροτσκιστής» από τη ΠΑΣΠ και το ΠΑΣΟΚ το1978. Συνέχισε να δραστηριοποιείται στο φοιτητικό χώρο της Πάτρας στο χώρο των αριστερών φοιτητικών συσπειρώσεων μέχρι την αποφοίτηση του και από τότε παραμένει ανένταχτος της άκρας αριστεράς.

Το 1988 εκλέγεται πρόεδρος των συμβασιούχων Δημοσίου της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και μετά από μια σειρά μακροχρόνιους απεργιακούς και δικαστικούς αγώνες που θα διαρκέσουν ως το 1995, επιτυγχάνεται η μονιμοποίηση και η αναδρομική ασφαλιστική κάλυψη 330 συμβασιούχων.

Παράλληλα εισάγεται στην Νομική Αθηνών και μετά την αποφοίτησή του εργάζεται ως δικηγόρος με κύριο αντικείμενο τα εργατικά δικαιώματα και την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών.

Το 2002 μαζί με άλλους συντρόφους, συγκροτούν την «Επιτροπή για την αποκάλυψη και καταγγελία των ξένων παρεμβάσεων στις πολιτικές δίκες», ως απάντηση στη πρωτοφανή τρομολαγνεία που εξαπολύει το κράτος μετά από τις συλλήψεις για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη και στη συνέχεια δραστηριοποιείται δυναμικά στις «Κινήσεις Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους». Το 2005 αναλαμβάνει την υπεράσπιση του Σάββα και Χριστόδουλου Ξηρού στο Εφετείο για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη.

Πατριώτης ο ίδιος, μεγαλωμένος με τις ιστορίες των αγωνιστών του 21 και 40 και με νωπές τις μνήμες από την τραγωδία της Κύπρου, στρατεύθηκε από νωρίς στους αγώνες των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ιδίως μάλιστα των λαών της Παλαιστίνης, του Ιράκ και του Λιβάνου.

Πάντα ως στρατευμένος μαχόμενος δικηγόρος πρωτοστάτησε σε πολιτικές δίκες ως υπερασπιστής αγωνιστών του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου, αλλά και σε πλήθος κοινωνικών και δικαστικών αγώνων προασπιζόμενος τα εργασιακά δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων, αλλά και των μεταναστών απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία αλλά και ως θυμάτων ρατσιστικών επιθέσεων. Κορυφαία στιγμή στην υπεράσπιση των μεταναστών υπήρξε η συμβολή του στην αποκάλυψη του σκανδάλου των απαγωγών των πακιστανών μεταναστών από ξένους πράκτορες το 2004, όπως επίσης και η υπεράσπιση του προέδρου της Πακιστανικής κοινότητας όταν μετά την αποκάλυψη των απαγωγών η χούντα του Πακιστάν ζήτησε την έκδοσή του.

Ήδη βαριά άρρωστος «δήλωσε το τελευταίο του παρών στο κίνημα», όπως έλεγε ο ίδιος, στην υπεράσπιση διαδηλωτών της εξέγερσης του Δεκέμβρη, που όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει….

H κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 27 Ιανουαρίου στις 15:30 στο Νεκροταφείο Βύρωνα.
Επιθυμία του Γιώργου είναι αντί στεφάνου να κατατεθούν χρήματα για την ενίσχυση του Free Gaza Movement (αρ. λογαριασμού Εθνική Τράπεζα 116/772732-18).

Έχε γεια φίλε και σύντροφε Γιώργο. Η καρδιά μας θα είναι πάντα μαζί σου.

απο το blog βαθύ κόκκινο
www.tsak.giorgis.blogspot.com

ΥΓ: απο τη πλευρά μας αναρωτιόμαστε: άλλος ένας προβοκάτορας για την ηγεσία του Περισσού?

Οι Μαίληδες του ΚΚΕ επιτίθονται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά

Τον τελευταίο καιρό και με αφορμή τα δεκεμβριανά, την μεγάλη δηλαδή εξέγερση της νεολαίας λαμβάνουν χώρα κακοήθεις επιθέσεις του ΚΚΕ μέσω του ριζοσπάστη, όχι μόνον στο ΣΥΡΙΖΑ(για τον οποίο δε τρέφουμε καμιά εκτίμηση) αλλά και εναντίον της επαναστατικής αριστεράς.
Της αριστεράς εκτός κοινοβουλίου.

Τα κατάπτυστα δημοσιευματα του ριζοσπάστη που στράφηκαν εναντίον του ΕΕΚ μπορείται να τα βρείτε στο φύλλο του ριζοσπάστη 15/1/2009 ενώ την απάντηση του ΕΕΚ μέσω του Θεόδωρου Κουτσουμπού εδώ:
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=6236&mode=thread&order=0&thold=0

Από τη πλευρά μας, θεωρώντας την αλλυλεγγύη μας προς τους συντρόφους του ΕΕΚ δεδομένη, δηλώνουμε τα εξής:

Η επίθεση του Περισσού δεν είναι στον τροτσκισμό, ή για να ακριβολογούμε δεν είναι μόνο προς αυτόν.

Η επίθεση του ΚΚΕ είναι απέναντι στην επαναστατική αριστερά στο σύνολό της, σημαντικό κομμάτι της οποίας είναι το ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ.

Η διεφθαρμένη ηγεσία του ΚΚΕ επιτίθεται στην αριστερά εκείνη που είναι επικίνδυνη για το αστικό σύστημα, στην αριστερά που αμφισβητεί και που δεν έχει σοσιαλο-δημοκρατικοποιηθεί σαπίζοντας στο αστικό σύστημα, εκλεκτό κομμάτι του οποίου είναι το ρεφορμιστικό-οπορτουνιστικό ΚΚΕ.


Υπό αυτή την έννοια στο στόχαστρο του Περισσού έχουν μπεί όλοι οι αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς, της αριστεράς που πιστεύει ακόμα πως "η εξέγερση είναι τέχνη"(Λένιν) και πως "το όπλο της κριτικής δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει τη κριτική των όπλων"(Μάρξ).

Το ΚΚΕ αντί να συνδιάσει τις νόμιμες με τις παράνομες μορφές πάλης(Λένιν) εδώ και 50 χρόνια σαπίζει στον κοινοβουλευτισμό θυσιάζοντας το κίνημα κάθε φορά στο βωμό του μικρο-εκλογικού συμφέροντος.

Όταν όμως η εξέγερση γίνει επανάσταση, και οι εργάτες/αγρότες πάρουν στά χέρια τις τύχες τους, το "μαγαζάκι του Περισσού" θα σβήσει από την ιστορία.Και θα το διδασκόμαστε στα σχολεία σαν ένα από τα τόσα αμέτρητα "αντεπαναστατικά απολιθώματα" που γέννησε το εργατικό κίνημα τα τελευταία 200-300 χρόνια....

ΥΓ: Το ΚΚΕ ΞΕΘΑΒΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΙΤΑΠΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΡΟΤΣΚΥ - ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟ ΠΟΥ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΑΧΑ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. ΟΜΩΣ ΟΥΤΕ Ο ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΚΕ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ.ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ... ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΣΟΣΙΑΛΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΑΠΙΣΕΙ ΣΤΟΝ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ.

Τα εγκλήματα σε βάρος των εργατών συνεχίζονται

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Μόλις λίγες μέρες του καινούργιου χρόνου διανύουμε και ήδη η εργατική τάξη θρηνεί πέντε δολοφονημένους απ’ το κεφάλαιο εργάτες.

Και το πιο τρομερό σ’ αυτά τα καπιταλιστικά εγκλήματα είναι να βλέπεις να δολοφονούνται εργάτες 75 (!!!) χρονών που η μείωση των συντάξεων τους διαχρονικά απ’ τις αστικές κυβερνήσεις τους αναγκάζουν να κυνηγάν το μεροκάματο σ’ αυτή την ηλικία στις οικοδομές.

Τι ιστορίες υα είχε να σου διηγηθεί ο τελευταίος δολοφονημένος εργάτης! Ζωντανό βιβλίο της πρόσφατης ιστορίας μας ήταν. Γιάννης Φωτίου λεγόταν. Είχε γεννηθεί το 1934και τα παιδικά του χρόνια θα είχε σημαδέψει η Γερμανική κατοχή, η Εθνική αντίσταση, ο εμφύλιος!
Και η κατοχική μπότα μπορεί να του ήταν μια θλιβερή ανάμνηση, η μπότα του κεφαλαίου όμως μέχρι την τελευταία του στιγμή εξακολουθούσε να τον καταπλακώνει ασφυκτικά. Μέχρι που του πήρε την ζωή.

Εβδομήντα πέντε χρονών ήταν και ανέβαινε στην σκαλωσιά της οικοδομής.
Για ένα πιάτο φαϊ. Για τα φάρμακα του.
Επεσε από ύψος 5 μέτρων και το σώμα του «σφηνώθηκε» ανάμεσα στο σημείο όπου είχαν ξεκινήσει οι εκσκαφές και τα πρώτα καλούπια.
Η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία «Κόρδας και Κυριαζής» θα τον «αντικαταστήσει». Μπορεί και να στείλει ένα στεφάνι στην κηδεία του.
Δεν θα στεναχωρηθεί καθόλου που ένα γρανάζι στο μηχάνημα της που κόβει αιματοβαμμένα κέρδη έσπασε.
Στο πρόγραμμα είναι κι αυτά.

Ιδια αντίδραση θα έχει και η λατομική εταιρεία «ΜΑΝΖΟΝ». Σ’ αυτήν εργαζόταν ο εργάτης Νικόλας Καραγιάννης. Ηταν 60 χρονών και το όνειρο του να βγει στην σύνταξη το πήρε μαζί του στον τάφο. Το τρυπάνι του δούλευε του «έπιασε» τα ρούχα και τον παρέσυρε οδηγώντας τον σε φρικτό θάνατο.

απο το blog βαθύ κόκκινο
www.tsak-giorgis.blogspot.com

Να 'σαι καλά παππούλη

Πρίν 2 μήνες είχα επισκεφθεί το Ναύπλιο έτσι ώστε να συναντήσω έναν φίλο απο τα παλιά.

Επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο για Αθήνα είδα έναν παππού γύρω στα 80 να κάνει ωτοστοπ.Είχε κιόλας αρχίσει να βραδυάζει και κανένας δεν είχε σταματήσει να τον πάρει.ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ.ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΑΩ ΠΟΥ ΠΑΕΙ."Μπείτε του λέω"

Πήγαινε για Κόρινθο.Μια μικρή παρέκλιση απο τον δρόμο μου λέω, σιγά.
Ήμουν όμως περίεργος να δώ πως βρέθηκε εκεί και άρχισα να τον ρωτάω.

"ήρθα να ανάψω το καντήλι της γυναίκας μου, μου είπε, εδώ στο νεκροταφείο είναι θαμμένη.Ήρθα με το λεοφωρείο αλλά τωρα έχασα το τελευταίο δρομολόγιο και ευτυχώς που βρέθηκες εσύ"

Πιάνοντας συζήτηση με τον παππούλη, μου είπε πως η γυναίκα του ήταν EΠΟΝ και πως ο ίδιος είχε πολεμήσει στον εμφύλιο και είχε σταλεί εξορία σε ένα απο τα μακρονήσια.

Να, η ζωντανή ιστορία είπα απο μέσα μου.
Επί χούντας πάλι τα ίδια, εξορία 2 χρόνια.

Αρχισε να μου λέει τις ιστορίες για τα παλιά, για τους γερμανούς, το αντάρτικο, τον εμφύλιο, τις εξορίες, τη προδοσία...

Η ώρα και τα χιλιόμετρα είχαν αρχίσει να περνάνε.
Ξαφνικά και λίγο πρίν φτάσουμε μου είπε και για τον Κουφοντίνα!
Πως ήτανε καλό παιδί.Και που τον ξέρεις εσύ τον Κουφοντίνα τον ρώτησα!
"Δεν τον ξέρω, αλλά μου θύμισε τα νιάτα μου ο άτιμος"!

ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΠΠΟΥΛΗ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ

Πρός Terminal 119:Σκύλοι φυλατε τα αφεντικά σας

Η άθλια οργάνωση που αυτοαποκαλείται terminal 119 και που καμία σχέση δεν έχει με την επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά ή τον αναρχικό χώρο ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ.Δεν θα μιλήσουμε για το από που έλκει το όνομά της αλλά θα αναφερθούμε στη τελευταία αθλιότητά της.

Με ανακοίνωσή της λοιπόν ανακαλύπτει(και όπου δεν ανακαλύπτει φροντίζει να τον εφευρει) τον αντισημιτισμό σε κάθε κριτικη του κράτους του ισραήλ ενώ φτάνει δίχως αιδώ στο συμπέρασμα (που το χρησιμοποιεί και σαν τίτλο της βρωμικης προκύρηξης της) πως ο αντισιωνισμός ισούται με τον αντισημιτισμό!!
Αυτή την ανακοίνωση λοιπόν που άνετα θα μπορούσε να είχε βγεί απο το στρατηγείο προπαγάνδας των Σιωνιστών θέλουν να μας παρουσιάσουν οι αστέρες της terminal σαν την νέα επαναστατική προσέγγιση και πάντα political correct αλά αμερικάνικα... που θα ώφειλε να έχει η επαναστατική αριστερά και ο αναρχικός χώρος.

Έχοντας εργολαβικά αναλάβει τον ρόλο του υπερασπιστή του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ οι terminal υβρίζουν και φτήνουν στους τάφους των παιδιών της Παλαιστίνης.


Από πλευράς μας μόνον αυτό:
το υπέροχο σύνθημα της άκρας αριστεράς αλλά και των συντρόφων του αναρχικού χωρου (για τους μπάτσους) "σκυλια φυλάτε τα αφεντικά σας" ωφείλει να έχει και έναν άλλο, δευτερον αποδέκτη: τους terminal.

ΣΚΥΛΟΙ ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ.


ολόκληρη την ανακοίνωση της terminal μπορείτε να τη βρείτε εδώ:
http://www.terminal119.gr/show.php?id=454

Οι ισραηλινοί μισθώνουν Blogers για τη μαυρη προπαγάνδα τους

Προπογάνδα κατα παραγγελία:
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Χααρέτς το υπουργείο Απορρόφησης Μεταναστών (Εβραίων της διασποράς) άρχισε την στρατολόγηση Ισραηλινών που μιλάνε ξένες γλώσσες για να αντιμετωπίσουν την "αντισιωνιστική" προπαγάνδα (όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται), στα μπλόγκ!

Ο Γενικός γραματέας του Υπουργείου Ερέζ Χαλφόν αναφερόμενος στα πρόσφατα γεγονότα (την σφαγή καλύτερα) στην Γάζα δήλωσε ότι: "κατα την διάρκεια του πολέμου προσπαθήσαμε να βρούμε κάποιον τρόπο να συνεισφέρουμε και εμείς στην κοινή προσπάθεια" "Αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε αυτή την τεράστια δεξαμενή του πλέον του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων με δεύτερη μητρική γλώσσα "

Οι εθελοντές θα αποστέλουν τα στοιχεία τους με email στην Γενική Διέθυνση του Υπουργείου όπου και θα καταχωρούνται με βάση τις γλωσσες που γνωρίζουν.Κατόπιν θα "προωθούνται" στο τμήμα MME του Ισραηλινού ΥΠΕΞ ,οι υπεύθυνοι του οποίου θα τους κατευθύνουν στις ιστιοσελίδες τις οποίες κρίνουν ότι είναι "προβληματικές" ,για τα περαιτέρω!
Τύφλα να'χει ο Γιόζεφ Γκέμπελς...

Διαδήλωση-Διαμαρτυρία στη συνδικαλίστρια Κούνεβα

Επιτροπή Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ

ΟΛΕΣ-ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΛΗΘΟΣ ΠΡΩΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 22/1, 6 μ.μ. ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ,
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η επιτροπή μας, που ιδρύθηκε στις 16-1-09, αποτελείται από στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος, των κοινωνικών κινημάτων και των μεταναστευτικών οργανώσεων. Στόχος, η συσπείρωση για την εκδήλωση αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα και ο γώνας για την εξάλειψη του εργασιακού μεσαίωνα που απλώνεται στο χώρο της επισφαλούς εργασίας, με αιχμή τους εργολάβους στην καθαριότητα, σε έναν από τους οποίους δούλευε η Κούνεβα. Οι εργολάβοι αυτοί έχουν απλωθεί στους οργανισμούς του κράτους, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των δήμων, αλλά και σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα.

Ο κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων, τον οποίο προωθούμε εδώ και πολλά χρόνια, υλοποιήθηκε και στην Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ), όπου η Κωνσταντίνα, βουλγαρικής εθνικότητας, ήταν γενική γραμματέας. Το σωματείο αυτό επίσης ήταν η πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στην εργασιακή επισφάλεια, στην οποία οι γυναίκες είχαν και έχουν «προνομιακή» θέση, η οποία στηρίζεται, από την πλευρά της εξουσίας, σε επιχειρήματα για το «ρόλο των γυναικών στην οικογένεια», για τη «συμπληρωματικότητα του γυναικείου μισθού», προσθέτοντας έτσι βάρη στις γυναίκες την ίδια ώρα που αυξάνουν την εκμετάλλευση.

Ζητάμε:
• Την κατάργηση του συστήματος των υπεργολαβιών στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εξασφάλιση σταθερής εργασίας όσων εργάζονται σήμερα στις υπεργολαβίες.
• Το άνοιγμα του μεγάλου ζητήματος της επισφάλειας στην εργασία, που πλέον αφορά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης στην Ελλάδα και διεθνώς.
• Τη διαμόρφωση συγκεκριμένων αιτημάτων που θα ακυρώνουν την επισφαλή εργασία μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης.
• Την υποστήριξη συνδικαλιστικής οργάνωσης νέων στρωμάτων εργαζομένων είτε στα υπάρχοντα συνδικάτα είτε με τη δημιουργία νέων, όπου δεν υπάρχουν. Να σταματήσει η αδιαφορία του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, που οδηγεί στην ασυδοσία των εργοδοτών και συνεπώς στη διαρκή του συρρίκνωση

Τονίζουμε ότι η εργοδοτική τρομοκρατία και η επισφάλεια είναι το οδυνηρό παρόν για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες, έλληνες και μετανάστες, αλλά και το αύριο των σημερινών νέων που εξεγείρονται ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και την κλοπή των δικαιωμάτων τους και του μέλλοντός τους. Γι’ αυτό μας αφορούν όλες και όλους.
Αθήνα, 20-1-09
Επικοινωνία: e.kouneva@gmail.com

Mπάρακ Ομπάμα: ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΟ

Ο ψευδοπροφήτης Μπάρακ Ομπάμα έχει έναν αδελφό.
Έναν αδελφό που έχει δει μονάχα δυο φορές στη ζωή του και με τον οποίο πιθανόν δε θέλει να έχει σχέσεις διότι θα του χαλούσε το ίματζ!
Ο αδελφός του εξακολουθεί και ζεί σε μια καλύβα στη Κένυα με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα.

Ο Μπάρακ Ομπάμα έχει μια θεία.Την έπιασαν "παράνομη" μετανάστρια οι αστυνομικές αρχές των ΗΠΑ.
Ο γενίτσαρος αυτός αρνηθηκε οτι τη γνώριζε!


Τον άθλιο αυτό τύπο λοιπόν θέλουν να μας παρουσιάσουν οι εν ελλάδι αστέρες της μαλακίας σαν προφήτη που θα αλλάξει τα πάντα. Που είσαι σύντροφε MALCOM X λέμε εμείς!

Ο Μπάρακ Ομπάμα λοιπόν τη δεύτερη φορά που συναντήθηκε με τον ταλαίπωρο αδελφό του ξόδεψε μονάχα 5 λεπτά από τον χρόνο του ενώ ήταν σα ξένος οπώς εξομολογήθηκε ο ίδιος του ο αδελφός.

Ο γενίτσαρος όμως είχε άπλετο χρόνο έτσι ώστε να μιλήσει στο πανίσχυρο λόμπι των σιωνιστών AIPAC και να χύσει το δηλητήριο του:

«Σήμερα θα σας μιλήσω από καρδιάς ως πραγματικός φίλος του Ισραήλ. Γνωρίζω ότι εδώ στο AIPAC βρίσκομαι ανάμεσα σε φίλους, καλούς φίλους. Φίλους που μοιράζονται μαζί μου την ισχυρή δέσμευση ότι ο δεσμός ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ισραήλ είναι άθραυστος σήμερα, αύριο, άθραυστος για πάντα....
Ως Πρόεδρος ποτέ δε θα συμβιβαστώ σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια του Ισραήλ...
Η υποστήριξη προς το Ισραήλ ξεπερνά τα πολιτικά κόμματα σ' αυτή τη χώρα.
Με εμένα στο Λευκό Οίκο θα υπάρχει αταλάντευτη δέσμευση για την ασφάλεια του Ισραήλ. Θα ξεκινήσω εξασφαλίζοντας την ποιοτική αναβάθμιση του ισραηλινού στρατού. Εγγυώμαι ότι το Ισραήλ θα μπορεί να αμυνθεί έναντι οιασδήποτε απειλής από τη Γάζα μέχρι την Τεχεράνη.
Ως Πρόεδρος θα διαθέσω 30 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξοπλιστικά για το Ισραήλ, επενδύσεις που δε γίνονται για καμιά άλλη χώρα. Η Ιερουσαλήμ θα παραμείνει πρωτεύουσα του Ισραήλ, ασφαλής και αδιαίρετη. Δε θα υποχρεώσουμε ποτέ το Ισραήλ να συρθεί σε τραπέζι διαπραγματεύσεων ...».

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΟ ΠΟΥ ΞΟΔΕΨΕΣ ΤΟΣΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΡΩΜΟΤΕΛΕΤΗ ΣΟΥ ΟΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΟΥ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΖΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΔΟΛΑΡΙΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!

ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΩΣΕΙ?

ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΕΝΟΠΛΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Αρθρο που μεταφέρει απόψεις παλαιστινίων μαχητών μέσα από τη Γάζα

Νασίμ Αλατρας

Η Μέση Ανατολή τις προηγούμενες δυο εβδομάδες βλέπει μια «νέα φάση του πολέμου μεταξύ των καθεστώτων του ιμπεριαλισμού (Ισραήλ, Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία) και του ρεύματος της ένοπλης αντίστασης (ισλαμικών και αριστερών οργανώσεων και κινημάτων)». Εδώ και δεκαετίες, πολλές οργανώσεις με διαφορετικό ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο «επιδίωκαν στο πλαίσιο του απελευθερωτικού αγώνα μια στρατιωτική σύγκρουση σώμα με σώμα με τον "αήττητο" ισραηλινό στρατό μέσα στο έδαφος της κατεχόμενης Παλαιστίνης». Στο χρονικό διάστημα αυτό, ο στόχος των οργανώσεων «δεν ξεθώριαζε γιατί ο εχθρός δεν έπαυε να δημιουργεί ο ίδιος τις κατάλληλες συνθήκες και αιτίες: οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η ισραηλινή κατοχή, η διατήρηση της ισραηλινής στρατιωτικής υπεροχής και η εδραίωση των δικτατορικών και αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων».

Οσες «κακοτοπιές» και «στραβές» και αν έβρισκαν στο δρόμο τους, «δεν παρέκκλιναν από το στόχο τους». Και σαν άρχισε η μάχη, μερικοί προεξόφλησαν το αποτέλεσμα, εξαιτίας της ναζιστικής βαρβαρότητας που πράττει ο ισραηλινός στρατός όταν εμπλέκεται σε πολέμους: σφαγές, στοχευμένες δολοφονίες, πολιτική εθνοκάθαρση, συλλογική τιμωρία και πολλά άλλα έργα της «διαφορετικής» και «εκλεκτής» ισραηλινής κουλτούρας. Και όμως, στην «άλλη πλευρά της πραγματικότητας υπήρχαν η αντίσταση, το θάρρος, η θέληση για αγώνα και η αποφασιστικότητα για μια νικηφόρα μάχη των ανταρτών της Παλαιστίνης».

Στη μάχη της Γάζας, από την έναρξή της, το Ισραήλ έδειχνε ότι δεν θα σταματούσε πουθενά και για τίποτα αν δεν συνέτριβε την ένοπλη αντίσταση των Παλαιστινίων, όχι βέβαια επειδή εκλογικά τα κόμματα της λεγόμενης ισραηλινής μετριοπαθούς πολιτικής έχαναν στις δημοσκοπήσεις, εξαιτίας της αδράνειας που έδειχνε ο κυβερνητικός συνασπισμός απέναντι στην απειλή που αποτελούσαν οι ρουκέτες και, βέβαια, ούτε μόνο επειδή υπάρχει μια έκδηλη «μικρή ανησυχία» στο ισραηλινό πολιτικό σύστημα, που εκφράζεται στο ότι «μπορεί» -κάτω από κάποιες προϋποθέσεις- να κάψει ο νεοεκλεγείς στο Λευκό Οίκο την πολιτική της «λευκής επιταγής» που έδιναν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ, αλλά επειδή η ασφάλεια του καθεστώτος κατοχής στην Παλαιστίνη κινδυνεύει να πληγεί ανεπανόρθωτα. Η «ασφάλεια» των εποίκων που εδώ και δεκαετίες σκοτώνουν και μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια για ειρηνική λύση στη Μέση Ανατολή. Το καθεστώς εποίκων δεν περιορίζεται πια μόνο στο έδαφος της Δυτικής Οχθης, αλλά φτάνει σε όλα τα επίπεδα και όργανα του πολιτικού συστήματος στο κράτος του προφήτη Ισραήλ.

«Οι ένοπλες οργανώσεις στη Γάζα εδώ και τρία χρόνια εργάζονταν στο έδαφος και στο υπέδαφος, η καθεμία ξεχωριστά, αλλά με καλό επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού από κάτω προς τα πάνω, από τη βάση μέχρι την ηγεσία, για την υπεράσπισης της αντίστασης, για να χτιστεί ένα Ανόι των Παλαιστινίων». Παρά αυτά, ιδεολογικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις υπήρχαν και μάλιστα σκληρές μερικές φορές, αλλά δεν έφτασαν ποτέ σε επίπεδο που να απειλούσαν το στόχο και το έργο «Ανόι των Παλαιστινίων», παρά μόνο όταν η κλίκα του αρχηγού των σωμάτων ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα, Μαχμούντ Νταχλάν, αποφάσισε, για λογαριασμό του Ισραήλ, των ΗΠΑ και του Αμπάς, να εξοντώσει το «στόχο» και το «έργο» της ένοπλης αντίστασης. Με αυτή την κλίκα η Χαμάς έδωσε μόνη της μια καθοριστική μάχη και την κέρδισε, ανατρέποντας το καθεστώς των Νταχλάν-Αμπάς.

Από εκεί και μετά, το χτίσιμο του «Ανόι» προχωρούσε σταθερά και γρήγορα, κάτω όμως από μια ομπρέλα προστασίας που έλειπε σε μεγάλο βαθμό όταν κυβερνούσε ο Αμπάς. «Το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και τα αραβικά αντιδραστικά κράτη ξεκίνησαν μαζί μια νέα φάση αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας. Στόχος τους ήταν η αποδυνάμωση της Ενοπλης Αντίστασης, με απώτερο σκοπό τη στρατιωτική της εξόντωση». Ο αποκλεισμός σκόπευε στην ουσία στο να αποκόψει τις παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις από το λαό, «πίστευαν οι εχθροί της αντίστασης ότι όσο περισσότερο υπέφερε ο λαός της, όσο περισσότερο πεινούσε και στένευαν οι δρόμοι της προοπτικής τόσο μεγαλύτερο θα ήταν το ρήγμα μεταξύ του λαού της Γάζας και των οργανώσεών του». Εδώ ακριβώς είχαν τεράστια σημασία, όχι μόνο ως πράξη αλληλεγγύης, οι πράξεις πολλών ακτιβιστών με τα ελληνικά καΐκια που έσπαζαν τον αποκλεισμό. Εστειλαν με την πράξη τους αυτή ένα μήνυμα στο λαό της Παλαιστίνης στη Γάζα ότι πολλοί λαοί βρίσκονται στον πλευρό του.

Οταν κατέληγαν πολλές αναφορές και εκθέσεις υπηρεσιών και οργανισμών στο συμπέρασμα ότι ο αποκλεισμός δεν φέρνει θετικά αποτελέσματα, αλλά αντιθέτως οι παλαιστινιακές οργανώσεις έβρισκαν νέες μορφές που έσπαγαν τον αποκλεισμό σε όλα τα επίπεδα: τα τούνελ αποτέλεσαν κύρια μορφή. Ο αριθμός τους αυξήθηκε: από 30 που ήταν το 2005 έφτασαν τα 300 τούνελ το 2008. Μέσα από τα τούνελ οι παλαιστινιακές οργανώσεις και πολλά κοινωνικά και ανθρωπιστικά ιδρύματα κατάφερναν και εισήγαγαν φάρμακα, τρόφιμα, οικοδομικά υλικές, όπλα, ανθρώπους, ελπίδες, προοπτική και θάρρος.

«Τα καθεστώτα των ιμπεριαλιστών (Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία) στην περιοχή, όταν είδαν ότι ο αποκλεισμός δεν απέδιδε τα αναμενόμενα και ότι δεν λύγισε την αντίσταση, αρνήθηκαν να ανανεωθεί η εκεχειρία όπως ζητούσαν οι παλαιστινιακές οργανώσεις μέσα στη Γάζα». Παρά τις εκκλήσεις πολλών διεθνών οργανισμών και επιτροπών, τα καθεστώτα όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αλλά άρχισαν «να στρώνουν στο έδαφος σχέδια εξόντωσης των οργανώσεων της ένοπλης αντίστασης».

Από εκεί και πέρα δεν τους ήταν δύσκολο να βρουν οποιαδήποτε δικαιολογία και αφορμή για να ξεκινήσουν τον πόλεμο εξόντωσης.Στις 27-12-2008 επικαλέστηκαν εκτόξευση ρουκετών για να ξεκινήσουν τον πόλεμο εναντίον της Γάζας, την ίδια στιγμή στις 08-01-2009 αποφάσισαν οι Ισραηλινοί να μην ξεκινήσουν πόλεμο εναντίον του Λιβάνου όταν έπεσαν ρουκέτες από το νότιο Λίβανο στο βόρειο Ισραήλ. Αυτό αποδεικνύει ότι ξεκινούν τον πόλεμο που θέλουν όταν έχουν έτοιμο το σχέδιο και όχι όταν βρίσκουν αφορμή. Αφορμές χιλιάδες κυκλοφορούν ελεύθερα στη Μέση Ανατολή, ο οποιοσδήποτε μπορεί όταν θέλει να επικαλεστεί οποιαδήποτε αφορμή για να ξεκινήσει έναν πόλεμο ή μια δολοφονία ή σφαγή. Γιατί είναι μια περιοχή γεμάτη πολέμους, τραγωδίες, πόνους, κοινωνική και πολιτική καταπίεση, κατακτητές, δικτατορίες, βασανιστήρια, εκτελέσεις κ.λπ.

«Οι δυνάμεις της ένοπλης αντίστασης, παρ' ότι δεν είχαν περισσότερο χρόνο για να ετοιμαστούν καλύτερα», εντούτοις έδειξαν -με την αντοχή τους απέναντι στον ισχυρότερο στρατό στη Μέση Ανατολή- ότι το μέγεθος της προετοιμασίας μέχρι τώρα είναι αρκετά ικανοποιητικό. «Η αντοχή τους και η θαρραλέα αντίσταση που επιδεικνύουν για δύο εβδομάδες παρά τους ανελέητους αεροπορικούς βομβαρδισμούς οι ένοπλες οργανώσεις απέναντι στη φονική ισραηλινή μηχανή έδειξαν ότι αν είχαν περισσότερο χρόνο προετοιμασίας στη διάθεσή τους θα είχαν νικήσει ήδη τον ισραηλινό στρατό ξηράς». Σήμερα, και παρά τις δώδεκα προσπάθειες διείσδυσης, ο ισραηλινός στρατός σε πέντε μέτωπα στη βόρεια, κεντρική και νότια Γάζα απέτυχε παταγωδώς να ανακαταλάβει τη Γάζα. Στα μέτωπα Μπέιτ Λάχια, Μπέιτ Χανούν, Τζαμπάλγια, στο βορρά και στα μέτωπα Χαν Γιούνις και Ράφα στο Νότο, «οι παλαιστινιακές οργανώσεις κατάφεραν να αποκρούσουν όλες τις επιχειρήσεις διείσδυσης στις κατοικημένες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας».

φ.611, 10/1/09
Προλεταριακή Σημαία, Εμμ. Μπενάκη 43

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

"To όπλο της κριτικής δε μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει τη κριτική των όπλων"

Κάρλ Μάρξ

--------------------------------

“Ο άνεμος της ελευθερίας είναι στην πραγματικότητα ο άνεμος της παρανομίας”“

Ερνέστο Γκεβάρα γνωστός ως Τσε”, Πάκο Ιγνάσιο Τάϊμπο ΙΙ σ.159

--------------------------------

“Όταν ο κύκλος στενέψει αρκετά κι αποκτήσουμε εμβέλεια δράσης, το κοκτέιλ Μολότοφ είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό όπλο.”
“Τσέ:ο Ανταρτοπόλεμος” εκδ. Άποψη, σ.71

-------------------------------

“Πρώτα απ’ όλα οι εργάτες θα μάθουν να στήνουν οδοφράγματα με κάθε διαθέσιμο όχημα,έπιπλο ή οικιακό σκεύος κάθε οικοδομικό τετράγωνο θα χρησιμοποιείται σαν φρούριο, με ανοίγματα στους εσωτερικούς τοίχους ώστε όλα τα οικήματα να επικοινωνούν μεταξύ τους , θα μάθουν τη χρήση αυτού του τρομερού αμυντικού όπλου που λέγεται “κοκτέιλ Μολότοφ” και θα συντονίζουν τα πυρά τους από τα αμέτρητα παράθυρα-πολεμίστριες που προσφέρουν τα σπίτια μιας μοντέρνας πόλης.”
Τσέ:ο Ανταρτοπόλεμος” εκδ. Άποψη, σ.148 , Επίλογος : Ανάλυση της κατάστασης στην Κούβα, Παρόν & Μέλλον

------------------------------

"Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν όλες οι συνθήκες για να κάνουμε μια επανάσταση ο ίδιος ο ξεσηκωμός δημιουργεί συνθήκες ωρίμασης.”
Τσε:ο Ανταρτοπόλεμος” εκδ. Άποψη σ.152 κεφ. “Ο Ανταρτοπόλεμος μια μέθοδος”

------------------------------

"Πίστευαν πραγματικά πως θα μιλάγαμε για ανάπτυξη της ταξικής πάλης και ανασύνταξη του προλεταριάτου χωρίς ταυτόχρονα να οπλιζόμαστε; Μήπως οι μπάτσοι που έριξαν τον πρώτο πυροβολισμό, πίστευαν πως θα αφηνόμαστε να μας σφάξουν σαν τα πρόβατα, χωρίς καν να αντιδράσουμε; Όσοι δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους πεθαίνουν, όσοι δεν πεθαίνουν θάβονται ζωντανοί μέσα στις φυλακές, στα αναμορφωτήρια, στα χαμόσπιτα των εργατικών συνοικιών, στα πέτρινα φέρετρα των πολυκατοικιών, στα ασφυκτικά νηπιαγωγεία και σχολεία, μέσα σε ολοκαίνουριες κουζίνες και κρεβατοκάμαρες γεμάτες με φανταχτερά έπιπλα αγορασμένα επί πιστώσει. ΑΡΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ! ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ!"
Ούρλικε Μάινχοφ, Φεβρουάριος 1970

---------------------------------------

"Επειδή οι σύντροφοί μας είναι ήδη μισοπεθαμένοι, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είμαστε τίποτα άλλο από τους εαυτούς μας. Διαστρεβλώνουν το θέμα με τον ίδιο τρόπο που το διαστρεβλώνουν όλα τα γουρούνια του κόσμου. Η βία είναι ταμπού. Κρύβονται πίσω από τον θάνατο, όπως κάνουν και πολλοί παπάδες... Το όπλο αναζωογονεί τα πράγματα. Ο αποικιοκρατούμενος Ευρωπαίος ζωντανεύει, όχι λόγω του θέματος και του προβλήματος της βίας των συνθηκών στις οποίες υποκείμεθα ως κρατούμενοι, αλλά διότι κάθε ένοπλη ενέργεια υποτάσσει την ισχύ των συνθηκών αυτών στην ισχύ των γεγονότων. Θα έλεγα ότι η ιστορία μας θα μπορούσε να έχει τον τίτλο: "ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ".
Αντρέας Μπάαντερ, τέλη 1972

-----------------------------------

'Η γουρούνι ή άνθρωπος, ή επιβίωση με κάθε αντίτιμο ή αγώνας μέχρι θανάτου, ή το πρόβλημα ή επίλυση του προβλήματος, μέση λύση δεν υπάρχει. Νιώθω κάποια θλίψη που αναγκάζομαι να σου γράψω κάτι τέτοιο. Φυσικά ούτε ο ίδιος γνωρίζω ποιά είναι η διαφορά του να πεθαίνεις από το να σε σκοτώνουν... Λοιπόν, έτσι έχουν τα πράγματα. Ξέρω, πάντως ότι υποστήριξα τη σωστή πλευρά... έτσι κι αλλιώς, όλοι θα πεθάνουμε κάποια στιγμή. Το μοναδικό ερώτημα που γεννιέται είναι το πώς και το γιατί να ζει κανείς και αυτό το ζήτημα είναι ξεκάθαρο: ως άνθρωπος, για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας. ως ένας μάχιμος επαναστάτης που αγαπά παράφορα τη ζωή, περιφρονώντας το θάνατο.
Χόλγκερ Μάινς, Οκτώβρης 1974

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ "ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ" "σύντροφοι" ΠΟΥ "ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ".

ΑΥΤΟΙ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΝΕΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ.

Προβοκάτορας, φασίστας ο Τσέ...!

Υποκείμενα, προβοκάτορες, οι αντάρτες πόλης της 17Ν...!

Ασφαλίτες,χαφιέδες οι νεκροί Κασίμης και Τσουτσουβής...!

Τρελλοί,αντιδραστικοί, οι νεκροί αντάρτες της ΡΑΦ...!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΑΠΑΡΗΓΑ.

Μόλις θα φυσήξει ο άνεμος της απελευθέρωσης και της επανάστασης το μαγαζάκι σου θα εξαφανιστεί από την ιστορία, με τον ίδιο τρόπο που εξαφανίστηκαν τα μαγαζάκια των μενσεβίκων...στην επαναστατική Ρωσσία....

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ:

"Η πραγματική εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι."

Αλέκα Παπαρήγα

Subcomandante Marcos, μήνυμα στη νεολαία της Ελλάδας

Κάρλ Mάρξ:εγκώμιον του εγκλήματος

Επειδή από ορισμένα κομμάτια του "επαναστατικού" κινήματος διακρίνουμε μιαν εμπάθεια και μια στάση σνομπισμού απένταντι στους ποινικούς "εγκληματίες" αφήνουμε τον ίδιο τον Μάρξ να μιλήσει.Αλλά τι λέω σύντροφοι, οι ίδιοι δεν είναι που απαξιώνουν και τους πολιτικούς "εγκληματίες";

Ο Μάρξ αυτοπροσώπος:

“Ο φιλόσοφος παράγει ιδέες, ο ποιητής ποιήματα, ο πάστορας κηρύγματα, και ούτω καθεξής. Ο εγκληματίας παράγει εγκλήματα. Αν προσέξουμε καλύτερα πώς σχετίζεται αυτός ο τελευταίος κλάδος παραγωγής με το κοινωνικό σύνολο, θ’ απαλλαγούμε από πολλές προκαταλήψεις. Ο εγκληματίας δεν παράγει μόνο εγκλήματα, αλλά και ποινικό δίκαιο και τον καθηγητή που διδάσκει ποινικό δίκαιο και, συνάμα, το αναπόφευκτο σύγγραμα με το οποίο ο ίδιος καθηγητής ρίχνει στην αγορά τις παραδόσεις του εν είδει “εμπορεύματος”. Έτσι πολλαπλασιάζεται ο εθνικός πλούτος, για να μην αναφέρουμε την ατομική απόλαυση που παρέχει το χειρόγραφο του συγγράματος στο δημιουργό του, όπως μας λέει ένας πολύ αξιόπιστος μάρτυρας, ο καθηγητής Roscher. [1]

Πέραν τούτο, ο εγκληματίας παράγει ολόκληρη την αστυνομία και την ποινική οικονομία, κλητήρες, δικαστές, δήμιους, ενόρκους και λοιπά· όλοι αυτοί οι ετερόκλητοι επαγγελματικοί κλάδοι, που αποτελούν ισάριθμες κατηγορίες του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας, αναπτύσσουν διάφορες ικανότητες του ανθρώπινου πνεύματος, φτιάχνουν νέες ανάγκες αλλά και νέους τρόπους για την ικανοποίησή τους. Και μόνο τα βασανιστήρια έγιναν αφορμή για τις ευφυέστερες μηχανικές εφευρέσεις, ενώ πλήθος τίμιοι χειρωνάκτες απασχολούνται στην παραγωγή των σχετικών εργαλείων.

Ο εγκληματίας παράγει μια εντυπωση, εν μέρει ηθική, εν μέρει τραγική, αναλόγως, κι έτσι προσφέρει μια “υπηρεσία” στη διακίνηση των ηθικών και αισθητικών συγκινήσεων του κοινού. Δεν παράγει μόνο συγγράματα ποινικού δικαίου, ούτε απλώς τους ποινικούς κώδικες και τους νομοθέτες, παράγει και τέχνη, ωραία λογοτεχνία, μυθιστορήματα, ακόμη και τραγωδίες, όπως αποδεικνύουν όχι μόνο η Ενοχή του Müllner [2] και οι Ληστές του Schiller, αλλά επίσης ο Οιδίπους (του Σοφοκλή) και ο Ριχάρδος ο Τρίτος (του Shakespeare). Ο εγκληματίας σπάζει την μονοτονία και την καθημερινή ασφάλεια της αστικής ζωής. Έτσι την προστατεύει από την τελμάτωση και προκαλεί την ανήσυχη ένταση και την κινητικότητα, χωρίς τις οποίες θα αμβλυνόταν ακόμη και η ορμή του ανταγωνισμού. Δίνει, λοιπόν, ένα κίνητρο στις παραγωγικές δυνάμεις. Το έγκλημα αποσύρει από την αγορά εργασίας ένα τμήμα του περιττού πληθυσμού, οπότε μειώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργατών, εμποδίζοντας, ως ένα βαθμό, την πτώση του μισθού κάτω από ένα ελάχιστο όριο, ενώ παράλληλα ο αγώνας εναντίον του εγκληματος απορροφά ένα άλλο τμήμα του ίδιου πληθυσμού. Άρα, ο εγκληματίας αναδεικνύεται σε μιαν από εκείνες τις φυσικές “εξισορροπήσεις” που αποκαθιστούν το σωστό επίπεδο και ανοίγουν μια ολόκληρη προοπτική “ωφέλιμων κλάδων απασχόλησης”.

Οι επενέργειες του εγκλήματος στην εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων θα μπορούσαν να αποδειχθούν ως την τελευταία λεπτομέρεια. Οι κλειδαριές θα είχαν αποκτήσει τη σημερινή τους αρτιότητα, αν δεν υπήρχαν κλέφτες; Η νομισματοκοπία θα έφτανε στην τωρινή της τελειότητα, αν δεν υπήρχαν παραχαράκτες; Το μικροσκόπιο θα έβρισκε ποτέ τρόπο να περάσει στη συνήθη εμπορική σφαίρα (βλ. και Babbage [3]), αν δεν γινόταν απάτη στο εμπόριο; Τέλος, η εφαρμοσμένη χημεία δεν οφείλει στη νοθεία των εμπορευμάτων και στην προσπάθεια ανακάλυψης της όσα ακριβώς οφείλει και στον τίμιο παραγωγικό ζήλο; Το έγκλημα επινοεί διαρκώς νέα επιθετικά μέσα για να προσβάλει την ιδιοκτησία, κι έτσι γεννά και νέα αμυντικά μέσα, οπότε επιδρά παραγωγικά στην ανακάλυψη νέων μηχανών - όπως ακριβώς και οι απεργίες.Ας αφήσουμε όμως τη σφαίρα του ιδιωτικού εγκλήματος: Χωρίς εθνικό έγκλημα θα μπορούσε να υπάρξει παγκόσμια αγορά; Θα υπήρχαν έθνη; Άραγε το δέντρο της αμαρτίας δεν είναι, ταυτόχρονα, και δέντρο της γνώσης, από την εποχή του Αδάμ ως σήμερα;

Στο Μύθο των Μελισσών (1705), ο Mandeville [4] έχει αποδείξει την παραγωγική δύναμη που διαθέτουν όλα τα πιθανά είδη επαγγελμάτων, αλλά και το γενικό συμπέρασμα όλου αυτού του επιχειρήματος:
“Αυτό που ονομάζουμε στον κόσμο μας Κακό, είτε ηθικό είτε φυσικό, είναι η μεγάλη αρχή που μας κάνει κοινωνικά πλάσματα, η σταθερή βάση, η ζωή και το στήριγμα όλων των τεχνών και των ενασχολήσεων ανεξαιρέτως· και τη στιγμή που θα έπαυε να υπάρχει το Κακό, η κοινωνία θα ήταν καταδικασμένη να φθαρεί, αν όχι να καταποντιστεί αύτανδρη.”

Μόνο που, βέβαια, ο Mandeville ήταν απείρως πιο τολμηρός και έντιμος από τους φιλισταίους απολογητές της αστικής κοινωνίας.”

Σημειώσεις:
[1] Roscher, Wilhelm Georg Friedrich (1817-1894). Ιδρυτής της παλαιότερης ιστορικής σχολής της πολιτικής οικονομίας στη Γερμανία.
[2] Müllner, Amandus Gottfried Adolf (1774-1829). Κριτικός και ποιητής.
[3] Babage, Charles (1792-1871). Άγγλος μαθηματικός, μηχανικός και οικονομολόγος.
[4] Mandeville, Bernard de (1670-1733). Άγγλος σατιρικός συγγραφέας, γιατρός και οικονομολόγος.

Καταγγέλουμε τους Κουκουλοφόρους...!!!!

Καταγγέλουμε τους κουκουλοφόρους της Παλαιστινιακής αντίστασης σα πράκτορες και ασφαλίτες και καλούμε τους γνήσιους....αντιιμπεριαλιστές να αφήσουν τα όπλα και να πιάσουν τα λουλούδια.ΔΙΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΩΣ ΓΝΩΝΤΩΝ ΔΕ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΖΑΜΙ!!!Τάδε έφη η μητερούλα των Λαών Παπαρήγα....Φίδι που σας έφαγε προβοκάτορες.

H ΠOΛITIKH KATAΠTΩΣH THΣ HΓEΣIAΣ TOY KKE

AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ"

Aναρωτιόμαστε μέχρι που μπορεί να φθάσει η πολιτική κατάπτωση της ηγεσίας του KKE. Mε το ξέσπασμα της Δεκεμβριανής εξέγερσης η ηγεσία του KKE εμφανίστηκε ως η πλέον συντηρητική δύναμη, σε βαθμό που να παίρνει συγχαρητήρια από το φασιστοειδές ΛA.O.Σ. Kι ενώ η κυβέρνηση Kαραμανλή κινδύνευε να ανατραπεί από τα αριστερά, το KKE ούτε μια στιγμή δεν έθεσε ζήτημα ανατροπής της κυβέρνησης. Aντίθετα, με την πολιτική του, ιδίως μέσα στα συνδικάτα έκανε ό,τι μπορούσε για να μείνει το νεολαιΐστικο κίνημα αποκομμένο από τα πλατειά στρώματα της εργατικής τάξης.
Θόδωρος Κουτσουμπός

Tην ίδια στιγμή, προκειμένου να περιχαρακώσει τις γραμμές του κόμματος και της KNE από την επίδραση του εξεγερτικού ανέμου, η ηγεσία του KKE κλιμάκωσε τις επιθέσεις για τη δυσφήμιση του κινήματος.

Aπό την πρώτη στιγμή επανέφερε την γνωστή εκδοχή των κουκουλοφόρων και προβοκατόρων, εκδοχή που είχε και κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Tότε, η παράνομη εφημερίδα της Aντι-EΦEE Πανσπουδαστική, όργανο της KNE, έγραφε για τους «350 προβοκάτορες του Pουφογάλη και του Παπαδόπουλου?» που είχαν εισβάλει στο Πολυτεχνείο και οργάνωσαν την κατάληψη. Είναι γνωστό ότι τότε η φοιτητική οργάνωση του KKE, η Aντι-EΦEE είχε ταχθεί κατά της κατάληψης. Στην προβοκατορολογία της ηγεσίας του KKE έχει ήδη απαντήσει η ιστορία. Tο Πολυτεχνείο ήταν η μεγαλύτερη λάμψη της εξέγερσης μετά το Δεκέμβρη του 1944 -κι αυτό το νήμα έχει πιάσει η σημερινή εξέγερση.

H ηγεσία του KKE από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε να δεχθεί ότι πρόκειται για εξέγερση. Για να στηρίξει το συλλογισμό της ότι δεν πρόκειται για αυθόρμητο κίνημα η γραμματέας του κόμματος Aλέκας Παπαρήγα χρησιμοποίησε το περίφημο επιχείρημα για τα sms που ανταλλάχθηκαν τις πρώτες ώρες της εξέγερσης. Δεν θα μπορούσαν να σταλούν 100.000 sms χωρίς οργάνωση, αυθόρμητα, άρα η εξέγερση δεν είναι αυθόρμητη?, συνεπώς είναι υποκινούμενη, ήταν ο ευφυής συλλογισμός. Aπό εκεί και πέρα η επίκληση των ξένων κέντρων είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα. O Kαραμανλής φέρεται να υπονομεύεται από ξένα κέντρα που δεν του συγχωρούν την υπογραφή της συμφωνίας με τη Pωσία του Πούτιν για τον αγωγό Mπουργκάς - Aλεξανδρούπολη για τη μεταφορά φυσικού αερίου!

Για να τεκμηριώσουν τη θέση τους ότι το κίνημα δεν είναι αυθόρμητο, άρα υποκινούμενο έφθασαν να παραχαράζουν τον Λένιν. Ετσι, δημοσίευσαν ένα κείμενο του Λένιν με τίτλο Mαρξισμός και εξέγερση για να πείσουν ότι αυτό που συμβαίνει στην Eλλάδα δεν είναι εξέγερση. Πέρα από την μεταφυσική μέθοδο που κρίνει τα γεγονότα στη βάση τσιτάτων από τους κλασικούς του μαρξισμού, εδώ είχαμε και διαστρέβλωση του Λένιν. Tο κείμενο Mαρξισμός και εξέγερση που αναδημοσίευσε ο Pιζοσπάστης, την Kυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008, γραμμένο στις 13-14 Σεπτεμβρίου 1917, απευθύνεται προς τα μέλη της κεντρικής επιτροπής των Mπολσεβίκων και καλεί να οργανώσουν άμεσα την ένοπλη εξέγερση για την κατάληψη της εξουσίας. Ήταν μετά το κίνημα του Kορνίλοφ, όταν ο Λένιν, κρυπτόμενος για να μην τον δολοφονήσει ο Bισίνσκυ, μελλοντικός γενικός εισαγγελέας στις Δίκες της Mόσχας, αποφάσισε πως ήλθε η ώρα για την κατάληψη της εξουσίας.

Mε μια λαθροχειρία οι υπεύθυνοι του Pιζοσπάστη συγχέουν σκόπιμα την εξέγερση (Revolt, ή Uprising στα αγγλικά, όπως χαρακτηρίζει ο διεθνής τύπος την Δεκεμβριανή εξέγερση στην Eλλάδα) με την ένοπλη εξέγερση (Insurrection στα αγγλικά). Στην αγγλική μετάφραση το κείμενο του Λένιν έχει τίτλο Marxism and Insurrection. Eίναι σαφές πως δεν πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Kαι βέβαια δεν χρειάζεται να είναι κανείς μαρξιστής, για να γνωρίζει πως εξεγέρσεις γίνονταν πολύ πριν φτιαχτεί το Mπολσεβίκικο Kόμμα, ή το KKE. H ιστορία είναι ιστορία εξεγέρσεων, πολέμων και επαναστάσεων, από την εποχή της εξέγερσης των δούλων μέχρι τις πρόσφατες εξεγέρσεις στο Λος Άντζελες (το 1992), ή την εξέγερση στα Παρισινά προάστια το 2005.

Tο άλλο επιχείρημα κατά των εξεγερμένων, των «κουκουλοφόρων» είναι η επίκληση μιας φράσης που αποδίδεται στον Tσε Γκεβάρα, που λέει ότι ο επαναστάτης δεν κρύβει το πρόσωπό του με κουκούλα. Σωστά, πολλοί ζήτησαν από τους φωστήρες του Περισσού να πουν από που πήραν το απόσπασμα που αποδίδεται στον Tσε. Σιγά που ο διεθνής επαναστάτης Tσε θα ήταν σαν τους Mαΐληδες του KKE.
Aυτό όμως που ξεπερνάει τα πάντα είναι ένα αισχρό, ποταπό, χυδαίο και κατάπτυστο «διήγημα» που δημοσιεύτηκε στο Pιζοσπάστη της 28ης Δεκεμβρίου 2008, με τα αρχικά Α. Σ. Α.
Tο κείμενο, που το παρουσιάζουν ως «Διήγημα» -δείχνοντας και την λογοτεχνική κατάπτωση της ηγεσίας του KKE- είναι ένα πολιτικό κείμενο, που υποτίθεται πως έχει υπαγορεύσει τηλεφωνικά ο δολοφόνος του 15χρονου μαθητή Aλέξη Γρηγορόπουλου που ο A.Σ.A. μεταφέρει στον Pιζοσπάστη. O δολοφόνος αστυνομικός παρουσιάζεται ως το παιδί της παραδουλεύτρας, που εκδικείται για την λοιδωρία που υφίσταται από τα πλουσιόπαιδα. Mερικά αποσπάσματα είμαστε υποχρεωμένοι να τα αναδημοσιεύσουμε, παρά την εμετική τάση που προκαλούν.

O τίτλος του είναι Tο λάθος τηλεφώνημα ενός φονιά. Eκεί ο τηλεφωνητής- αστυνομικός δολοφόνος φέρεται να λέει:
« Λοιπόν, ναι του την άναψα!
Και δεν το μετανιώνω, να το ξέρεις, μόνο που άλλον νόμιζα ότι βαρούσα, αν και καλά να πάθει το κωλόπαιδο, το πλουσιόπαιδο που γύρευε να κάνει πλάκα σε μας, που μας έβριζε κωλόμπατσους και τα τέτοια...»
O τηλεφωνητής ξεκαθαρίζει επίσης γιατί τηλεφωνεί στο Pιζοσπάστη, όργανο του KKE, και όχι σε κάποια άλλη εφημερίδα. Διότι «Μόνο εκείνη η καριόλα η Λιάνα σα να μου φάνηκε πως το πλησίασε το θέμα, λέγοντας πως μ' έχουνε καρφωμένο δέκα χρόνια στα Εξάρχεια!». (H καριόλα, κατά το λογοτεχνικό κοσμητικό, είναι η κυρία Λιάνα Kανέλλη, που τον τελευταίο καιρό τη μια έχει προσκεκλημένο σε ραδιοφωνική εκπομπή της τον αντισημίτη υιό Πλεύρη, βουλευτή του ΛA.O.Σ., και την άλλη δίνει ρεσιτάλ στο MEΓKA υπέρ της αστυνομίας και κατά των «κουκουλοφόρων»).

Στην υπερασπιστική γραμμή του δολοφόνου, που χάραξε ο Kούγιας, ο τηλεφωνητής συνεχίζει: «Ξέρεις πόσες φορές πήγαν να με κάψουν σαν λαμπάδα αυτά τα κωλόπαιδα, οι φονιάδες οι κουκούλες; Ξέρεις με τι τέχνη φτιάχνουν και πετάνε τις μολότοφ; Πάνω στη μαρκίζα τις αμολάνε κάτω από κει που καθόμαστε να προστατευτούμε, κι έρχεται η φωτιά και σε λούζει... τρεις φορές με έχουνε κάψει και τη γλίτωσα με μέτρια εγκαύματα σε όλο το σώμα». Bεβαίως είναι γνωστό από πλήθος αυτόπτες μάρτυρες ότι η παρέα του νεαρού Aλέξη ούτε μολότοφ πετούσε, ούτε κουκούλες φορούσε.

Kαι μετά έρχεται το δακρύβρεκτο, η ταξική παράμετρος, αυτή που επικαλέστηκε και ο Kούγιας ξεσηκώνοντας την οργή όλου του λαού: «Ένα κομμάτι ψωμί έβγαζα κι εγώ, το παιδί της παραδουλεύτρας από το χωριό, με τον πατέρα χαμένο στο πιοτό, να γυρίζει στο σπίτι και να τσακίζει στα χαστούκια κι εμένα και τη μάνα μου γιατί δεν του άρεσε πότε το ένα πότε το άλλο...». Ένα παιδί παραδουλεύτρας που, κατά την αφήγηση έγινε αστυνομικός όταν έκλεψε μια μηχανή και τον εκβίασαν: Φυλακή ή μπάτσος. «Διάλεξα τα σίγουρο ψωμί και να μας, δέκα χρόνια στη σφηκοφωλιά, στα Εξάρχεια με όλο εκείνο το αληταριό, που τους ήξερα και από τη μια και από την άλλη - και ανάμεσά τους κάμποσους παραστρατημένους».

Δεν αμφιβάλλουμε ότι οι αστυνομικοί, στην πλειοψηφία τους, έχουν φτωχική καταγωγή. Ξέρουμε ότι τα παιδιά της μπουρζουαζίας δεν πάνε στην αστυνομία, ή αν κάποιος πάει θα στοχεύσει υψηλές θέσεις. H αστική τάξη για να διατηρεί την εξουσία της εξαγοράζει, με την υπόσχεση ενός σταθερού μισθού, δεκάδες χιλιάδες νέους, που τους χρησιμοποιεί ως τη σιδερένια γροθιά της. H ταξική καταγωγή των αστυνομικών δεν καθιστά τα όργανα του αστικού κράτους λαϊκά όργανα. H αστυνομία, ο στρατός, τα δικαστήρια, οι φυλακές είναι τα κατ' εξοχήν όργανα του αστικού καταπιεστικού μηχανισμού που υπερασπίζεται την κυριαρχία του Kεφαλαίου.

Kαι δεν γίνονται όλα τα παιδιά των αγροτών και των εργατών μπάτσοι. Δεν εξαγοράζονται όλοι για ένα μισθό, ούτε γίνονται γενίτσαροι. Γιατί δεν είναι δουλειά το να ζεις δέρνοντας και τρομοκρατώντας. H εργασία του αστυνομικού δεν είναι εργασία. Eίναι παρασιτισμός που βασίζεται στην ανάγκη διατήρησης της ταξικής κυριαρχίας του συστήματος εκμετάλλευσης.
Kαι ας θυμίσουμε κάτι απ' τον καιρό της Kατοχής. Eίναι γνωστό ότι σε πολλά χωριά, χρησιμοποιήθηκαν φτωχοί αγρότες για να στελεχώσουν τις ταγματασφαλίτικες συμμορίες των γερμανο-ιταλών κατακτητών. Aπό τη Mάνη, απ' όπου κατάγεται ο Kορκονέας, ο δολοφόνος του Aλέξη, είχαν στρατολογήσει τους Xίτες. Tα χωριά της Λακωνίας δεινοπάθησαν όχι τόσο από τους φασίστες κατακτητές Iταλούς και Γερμανούς, όσο από τους Xίτες, που στην πλειοψηφία τους είχαν φτωχική καταγωγή. Aλλά ήταν τα κατακάθια της κοινωνίας. H ανθρώπινη -απο-ανθρωποποιημένη σκόνη που χρησιμεύει για την κυριαρχία των εκμεταλλευτριών τάξεων.

Στη γραμμή Kούγια θα φροντίσει για την υπεράσπισή του: «Λοιπόν, τον φουκαρά το μικρό τον έφαγα. Είχα φτάσει στο αμήν, και πώς φτάνει κανείς στο αμήν δε θα στο αναλύσω, πάντως είχα μπουχτίσει. Με βρίζανε τα κωλόπαιδα, με είχαν βρίσει τουλάχιστον άλλες πενήντα φορές την ίδια μέρα, βρίζανε τη μάνα μου - «γαμώ το μ... που σε πέταγε» μου είχε φωνάξει ένα καθίκι το ίδιο απόγευμα - και είχα φτάσει ως το λαιμό - σου είπα ότι η μάνα μου ήταν παραδουλεύτρα, τίποτε άλλο δε σου λέω».

Kαι πάλι η ταξική διάσταση, που κάνει τους υπεύθυνους του Pιζοσπάστη να συγκινούνται απ' το παιδί του λαού. «Εχω τρία παιδιά να μεγαλώσω κι εγώ. Ναι, σαν εκείνο που σκότωσα, θα μου πεις, το ξέρω και τα δικά μου έχουν μόνο εμένα και τη μάνα τους, δεν έχουν σπίτι ιδιόκτητο, δεν έχουν τρία αυτοκίνητα, δεν έχουνε νταντάδες και καθηγητές στο σπίτι. Δε θα έχουν καλά καλά να φάνε άμα εγώ μπω φυλακή».

Oλόκληρο το «διήγημα» μπορεί κανείς να το αναζητήσει στο Pιζοσπάστη της Κυριακής 28 Δεκέμβρη 2008, στο ένθετο 7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ, ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση
www2.rizospastis.gr/wwwengine/page.do?publDate=28/12/2008&id...
Στα μέλη του KKE λέμε: σύντροφοι δεν σας αξίζει μια τέτοια ηγεσία.

Θόδωρος Kουτσουμπός

αναδημοσίευση από το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ:

Φορεσατε κουκουλες και δειχνατε με το δαχτυλο το '42.Για να σωθει το εθνος απο τους κομμουνιστες....ξερετε εσεις...
το κανατε για τη πατριδα... (αλλά και για τη τσεπούλα σας)

Δολοφονήσατε τον Αρη γιατι ήταν συμμορίτης. Προδότης ο Αρης από τους μεγάλους πατριώτες που του κόψανε το κεφάλι...τον κυνηγήσατε για τη πατρίδα.

Το '73 νοικοκυραιοι δολοφονησατε και πάλι.Το κάνατε για τη πατρίδα.

Το '55 και το '74 νοικοκυραιοι, πουλήσατε τη μισή Κύπρο.Το κάνατε και αυτό για τη πατρίδα.

ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ, ΚΑΠΟΙΟΙ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΝΕΝΕΚΟΥΣ (βρισκονται στο κορυδαλλο τωρα) σκοτωνουν παιδια στο δρόμο. Για τη πατριδα?
ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙΝΑΕΙ. Υπαρχουν ανθρωποι που κοιμουνται στο δρόμο. μηπως πρεπει να μενουν νηστικοι δήθεν για τη πατρίδα?

Εσεις πηγαινετε στις εκκλησιες βρωμεροι υποκριτες και μετά στις τράπεζες για τις καταθέσεις σας. Για τη πατρίδα?

ΕΑΝ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΣ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ.
ΘΑ ΣΑΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ.

ΜΕ ΑΙΜΑ ΘΑ ΦΤΙΑΧΤΕΙ Η ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ....

αρης

Η λογική κάποιων δήθεν μαρξιστών....

Μέσα από τα άρθρα τους, τα άρθρα στον ριζοσπάστη, οι ταγματασφ-αλήτες του Περισσού κατηγορούν τη βία στις διαδηλώσεις, τη σύγκρουση με τους μπάτσους, πως τάχαμ δίνουν άλλοθι στο αστικό κράτος για να επεμβαίνει και να χτυπά το λαικό κίνημα!!!!

Ωραία λογική και μάλιστα καθαρά ταγματασφαλίτικη, αφού οι ταγματασφαλίτες λέγαν οτι ο ΕΛΑΣ κατα τη κατοχή με την ένοπλη αντίσταση, έδινε άλλοθι στους Γερμανούς να προβαίνουν σε αντίποινα!

Σύμφωνα λοιπόν με τη λογική των μεγάλων τεράτων του μαρξισμού που έχουν έδρα τον Περισσό, η Παλαιστινιακή αντίσταση είναι ένοχη αφού δίνει άλλοθι στο κράτος του Ισραήλ να δολοφονεί...

Οι Ζαπατίστας είναι ένοχοι, αφού κάνουν ένοπλο αγώνα και δίνουν έτσι πρόσχημα στον εχθρό...

Αλλά σάμπως και ο Αρης δεν ήταν ένοχος για τον ίδιο λόγο?Με τη "τυχοδιωκτική του δράση δεν έδινε άλλοθι στους Αγγλους;Για αυτό άλλωστε δεν αποκυρήχτηκε ανοιχτά από τους πολιτικούς μπαμπάδες του σημερινού ΚΚΕ;

ΣΥΜΦΩΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΚΛΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΘΑ ΔΙΝΑΜΕ ΑΛΛΟΘΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ!

ΕΥΓΕ!ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ....ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑ.

ΚΚΕ & ριζοσπάστης

Το θράσος των οπορτουνιστών του ΚΚΕ δεν έχει όρια.
Το απύθμενο θράσος της ηγετικής κλίκας του Περισσού σταματημό δεν έχει.
Η άθλια φυλλάδα λοιπόν που ονομάζεται ριζοσπάστης ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ.
Μιλώντας για τη προκύρηξη που έστειλε η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας στην εφημερίδα ποντίκι παραθέτει άρθρο ανυπόγραφο (αν και αυτοί δε ντρέπονται να βάλουν μεχρι και το όνομά τους στις αθλιότητες τους) χαρακτηρίζοντας "υποκείμενα" και "προβοκάτορες" τα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης.

Σε μια καθαρά πολιτική κριτική που άσκησε μέσω της προκύρηξης ο Επαναστατικός Αγώνας στον Περισσό αλλά και στα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα, ο ριζοσπάστης απαντά με τις γνωστές πια σε όλους κατηγορίες...

Από τη πλευρά μας τι να πούμε?
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ:

"Πράκτορας των Άγγλων ο Σιάντος για την ηγεσία του ΚΚΕ του '50 για να δικαιολογηθούν τα λάθη των συμφωνιών Λιβάνου, Γκαζέρτας και Βάρκιζας..."

"Μιζέριας, προδότης, δηλωσίας ο Άρης που διαγράφεται και απομονώνεται και οδηγείται στο θάνατο με το αλήστου μνήμης ...ούτε νερό, ούτε ψωμί στον μιζέρια..."

"Πράκτορας των Άγγλων ο τραγικός αγωνιστής Πλουμπίδης που την ώρα που έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος η διεφθαρμένη ηγεσία του ΚΚΕ διέδιδε οτι είχε διαφύγει με ψέυτικα χαρτιά τις ΗΠΑ..."

"350 προβοκάτορες του Ρουφογάλη οι αγωνιστές του Νοέμβρη του '73..."

"Προβοκάτορες, ασφαλίτες οι σύντροφοι που συγκρούονται στο δρόμο με τα ΜΑΤ..."
"Φασίστας ο Τσέ για το Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής...."
"Φασίστας, Χιτλερικός ο Τρότσκυ για τους Σταλινικούς..."
"Νεκροθάφτης, εχθρός του σοσιαλισμού ο Στάλιν για τους Τροτσκιστές..."

ΟΥΕ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ, ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ...

YΓ 1:διότι πολιτική κριτική στις οργανώσεις επαναστατικής βίας μπορεί κανείς να ασκήσει σε πολιτική βάση, στη βάση του μαρξισμού -λεννισμού.Αλλά απο αυτό το σημείο μέχρι τη προβοκατολογία στην οποία εξασκούνται οι κύριοι του Περισσού,υπάρχει τέραστια διαφορά.

ΥΓ 2: η απάντηση στους αθλιους συκοφάντες του ριζοσπάστη είναι μόνον μια εικόνα, η εικόνα του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ, τα θλιμένα μάτια του αντάρτη Αρη Βελουχιώτη....

Η απάντηση στον ρεφορμισμό της κοινοβουλευτικής και της αριστεράς εκτός κοινοβουλίου...

Η διαχωριστικές γραμμές που χωρίζουν τους επαναστάτες από τους ρεφορμιστές δεν είναι αυτές μεταξύ σταλινισμού, τροτσκισμού και μαοισμού...
Η καθεστωτική αριστερά αγγυλωμένη σε ξεπερασμένες σχολές οποιασδήποτε μορφής, λησμόνησε τη πραγματική κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει τους επαναστάτες από τους ρεφορμιστές: την αναγκαιότητα ή όχι της βίας....

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΕΣ ΕΝΤΟΣ Η ΕΚΤΟΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ:

"Υπάρχουν "δυο είδη αριστεράς"

Υπάρχει η ρεφορμιστική, ρεβιζιονιστική αριστερά, η καθεστωτική αριστερά σε όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές της.Είναι η αριστερά που εμπνεεται από τον εργατισμό, τον οικονομισμό και δεν έχει παρά μια δυτικοκεντρική αντίληψη του κόσμου.Είναι η αριστερά που δεν βλέπει παρά την εργατική τάξη ως το μοναδικό επαναστατικό υποκείμενο της κομμουνιστικής επανάστασης.

Είναι η αριστερα της ορθοδοξίας, σταλινικής, τροτσκιστικής ή μαοικής προελευσης.

Και υπάρχει και το άλλο ειδος αριστεράς:

Η Αριστερά του Λένιν, του Τσε και του Αρη, Η Αριστερά της Οκτωβριανής, της Ισπανικής, της Κινέζικης, της Κουβανέζικης Επανάστασης. Η Αριστερά του ΕΛΑΣ και του δημοκρατικού στρατού, Η Αριστερά των αντιαποικιακών επαναστάσεων από την Αλγερία ως το Βιετνάμ, Η Αριστερά των εξεγέρσεων του Μάη του ΄68 και του Νοέμβρη του ΄73, η Αριστερά των αντάρτικων της πόλης και του βουνού"

ΑΥΤΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΝΙΩΣΑΝ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ...ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΠΑΛΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΣΙΦΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΛΟΓΙΑ...

Δεκεμβριανά 2008

Σφάσονται οι νοικοκυραίοι κάθε απόχρωσης.
Από τους ρεβιζιονιστές της ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΚΛΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ μέχρι τη συντηρητική δεξιά και τις παραφυάδες της (βλ ΛΑΟΣ- ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ- ΣΤΟΧΟΣ)

"Αλήτες", "προβοκάτορες", "μπάχαλοι" και "πράκτορες" ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που εκτοξεύονται κάθε φορά ενάντια στους διαδηλωτές, από τα φερέφωνα του αστικού κράτους και τους μηχανισμούς του.

Κάθε φορά που η σύγκρουση ξεπερνά τα όρια που θέτει η αστική νομιμότητα και παίρνει χαρακτηριστικά εξέγερσης ενάντια στο αστικό κράτος και τον καπιταλισμό επιστρατεονται οι γνωστές εδώ και χρόνια πρακτικές της καθεστωτικής αριστεράς και δεξιάς.

Οι δήθεν "αριστεροί προοδευτικοί"(βλ Συριζα) μιλούν για την ανάγκη εκτόνωσης της βίας, για το δίκαιο των εξερμένων το οποίο όμως πρέπει να εκφραστεί δημοκρατικά και με ειρηνικό τρόπο.Για την ανάγκη να εξομαλυνθεί η κατάσταση έτσι ώστε να επιστρέψουμε στην ομαλότητα.Διότι η Βία, ισχυρίζονται χωρίς αιδώ δεν οδηγεί πουθενά...

Από την άλλη πλευρά η συντηρητική δεξιά και άκρα δεξιά συναντάται στη πράξη με τη διεφθαρμένη ηγεσία του ΠΕΡΙΣΣΟΥ.Δεν είναι η πρώτη φορά.
Μιλούν για προβοκάτορες και πράκτορες. Και από την άκρα δεξιά το περιμένουμε. Οι "κομμουνιστές" όμως που αντικαθιστούν τη ταξική ανάλυση με τη προβοκατολογία και τη συνομωσιολογία, δε κάνουν παρά αντικειμενικά παίζουν το βρώμικο παιγνίδι της αστικής τάξης και των μηχανισμών της.


Είτε στη σκληρή εκδοχή του συντηρητισμού(συνομωσιολογία), είτε στη πιο light εκδοχή των προοδευτικών (τα παιδιά έχουν δίκαιο... αλλα... να ομαλοποηθεί η κατασταση και... προς θεού όχι στις καταστροφές ) το ζήτημα του πως τοποθετείτε κανείς πάνω στο ζήτημα ένοπλης βίας και εξέγερσης είναι αυτό που καθορίζει το ρόλο του καθενός.

Υπό αυτή την έννοια:
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ,ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΧΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ Η ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΕΙΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ.


Το ΚΚΕ, με τόσα μέλη, μπορούσε ανά πάσα στιγμή να μετατράψει την Αθήνα σε κόλαση για τους αστούς.Δε το έκανε.
Από την αλλη πλευρά ο Συριζα δε παυει να σκορπά τις ρεφορμιστικές αυταπάτες για τις ειρηνικές διαδηλώσεις, να διαδηλώσουμε το δίκιο μας αλλά με μέτρο, μέσα στη νομιμότητα... κτλ κτλ....

Βλεπει κανείς πως είτε στη μία, είτε στην άλλη εκδοχή,τα κόμματα της καθεστωτικής αριστεράς δε παυουν να αποτελούν δεκανίκι και μάλιστα ύπουλο και διεφθαρμένο, της αστικής νομιμότητας, της τάξης και της ασφάλειας των αστών.

Αυτοί που αντικαθιστούν τις μαυρες και κόκκινες σημαίες με τις πράσινες και τις ροζ, είναι ο πιο ύπουλος εχθρός του λαικού κινήματος.Εχθρός μεγαλύτερος και από τον πιο δεδηλωμένο αντιδραστικό και ακροδεξιό.

Στη διαλεχτική της σύγκρουσης με το κράτος και τους ένοπλους λακέδες του, αυτό που μετρά δεν είναι άλλο από το ανέβασμα της πάλης σε ποιοτικότερα επίπεδα και η μαζικοποίηση της βίας που θα βαθύνει τη σύγκρουση και θα τη στρατιωτικοποιήσει.

Οι ρεφορμιστικές ηγεσίες των διεφθαρμένων, δήθεν αριστερών κομμάτων, που κάθε φορά προσπαθούν να ξεφουσκώσουν το επαναστατικό κίνημα και να το μετατρέψουν σε ανώδυνη διαμαρτυρία για τη καθεστηκυια τάξη τους θα πρέπει να καταλάβουν ότι πλέον δε μπορούν, δε δύναται να παίζουν ανενόχλητοι τα παιγνίδια τους εις βάρος των ψηφοφόρων τους και της λαικής τους βάσης. Η λαική βάση των κομμάτων αυτών , είτε στα συνδικάτα, είτε στις διαδηλώσεις, κάθε φορά που αυθόρμητα επιζητά τη σύγκρουση επεμβαίνει ο αγγιτάτορας και η κομματική γραφειοκρατία για να ξεφουσκώσει και να αποπροσανατολίσει...


Στην εξέγερση του Δεκέμβρη '08 δεν ήταν τα κόμματα, αλλά οι μαθητές και φοιτητές, οι ανένταχτοι αγωνιστές και αναρχικοί μαζί με ορισμένα κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που σήκωσαν το βάρος της σύγκρουσης δίχως καμιά οργάνωση και κοινό πρόγραμα. Υπάρχει κάποιος που δε μπορεί να καταλάβει την εξέλιξη του πράγματος και για το που θα κατέληγε η ιστορία εάν το μαθητικό, το φοιτητικό, το συνδικαλιστικό κίνημα μαζί με την επαναστατική αριστερά συναντώνταν στη βάση της βίαιης ανατροπής και όχι διαχείρησης του συστήματος υπό τη καθοδήγηση μιας επαναστατικής προλεταριακής ηγεσίας?

Αλλά τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Θα μιλούσαμε για "επανάσταση εδώ και τώρα" και αυτή είναι φράση απαγορευμένη στα ιδεολογικά κάτεργα του ΠΕΡΙΣΟΥ και της ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ.

Σε κάθε περίπτωση (επειδή το πράγμα δεν έχει τελειώσει ακόμα), όποια και αν είναι η εξέλιξη, η εμπερία του δεκέμβρη καταγράφεται σα τη μοναδική μαζική απόπειρα, από τη μεταπολίτευση και ύστερα, να στρατιωτικοποιηθεί η σύγκρουση με το αστικό κράτος σε μια γεωγραφικά εκτεταμένη περιοχή.

ΥΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟΣ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ.

Αρης